Lewis & Short

* caeculto, āre, v. n. [contr for caeculĭto, from caecus, as ausculto for ausculito, from auris], to be like one blind, to be dim-sighted: caecultare est caecos imitari, Paul. ex Fest. p. 45 Müll.: caeculto άμβλυώττω, Gloss.; Plautus: numnam mihi oculi caecultant? Paul. ex Fest. p. 62 Müll.; cf. caecutio.