vŏrax, ācis, adj. [voro], swallowing greedily, devouring, ravenous, voracious (class.). 
- I.  Lit.: quae Charybdis tam vorax? Cic. Phil. 2, 27, 67: venter, Ov. M. 15, 94.
- II.  Trop., devouring, destroying, consuming, destructive, ruinous: pontus, Luc. 2, 664: flamma, Sil. 4, 687: impensae, Val. Max. 7, 1 fin.: usura, Luc. 1, 181.
 Comp.: ignis, Ov. M. 8, 839.
 In mal. part.: culus, lecherous,  lustful, Cat. 33, 4.
 Adv.: vŏrācĭter, greedily, voraciously, Macr. S. 6, 5 med.