Lewis & Short

vēnābŭlum, i, n. [venor], a huntingspear.

  1. I. Lit., Cic. Fam. 7, 1, 3; Verg. A. 4, 131; Ov. H. 4, 83; id. M. 8, 419; 8, 404; 9, 205; 10, 713; 12, 453; Mart. 14, 31, 1.
  2. II. Transf.: sagittarum, large spear-like arrows, for killing elephants, Plin. 8, 8, 8, § 26.