Lewis & Short

1. vārus, a, um, adj. [perh. root kar, kvar; whence Sanscr. kakras, wheel; Lat. circus, curvus, and vārus, for cvarus; cf. Corss. Ausspr. 1, 412], bent, stretched, or grown inwards, or awry.

  1. I. Lit.: (canes) debent esse cruribus rectis et potius varis quam vatiis, Varr. R. R. 2, 9, 4; hence of persons with legs bent inwards, knock-kneed (cf. valgus): hunc varum distortis cruribus; illum Balbutit scaurum pravis fultum male talis, Hor. S. 1, 3, 47 (cf. Orelli et Dillenb. ad loc.); Lucil. ap. Non. 26, 12; Plaut. Merc. 3, 4, 54; Dig. 21, 1, 10 fin.: manus, i. e. bent, crooked, Ov. M. 9, 33: bracchia, Mart. 7, 32, 9; Stat. Th. 6, 850: cornua, Ov. M. 12, 382; id. Am. 1, 3, 24: talea, Col. 5, 9, 2.
  2. II. Trop., diverse, different (poet.); absol.: geminos, Horoscope, varo Producis genio, Pers. 6, 18.
    With dat.: alterum (genus hominum) et huic varum et nihilo sapientius, different from this, Hor. S. 2, 3, 56.