Lewis & Short

2. Ăvītus, i, m., a Roman cognomen: A. Cluentius Avitus, Cic. Clu. 5, 11 sqq.

• ...
• ăvĭdĭtas
• ăvĭdĭter
• ăvĭdus
• ăvĭdĭter
• ăvĭdē
• Ăvĭēnus
• ăvĭpēs
• ăvis
• ăvītē
• ăvĭtĭum
• ăvītus
• ăvītē
• Ăvītus
• āvĭus
• āvĭum
• āvĭa
• āvŏcāmentum
• āvŏcātĭo
• āvŏcātor
• āvŏcātrix
• āvŏco
• āvŏlo
• āvulsĭo
• āvolsĭo
• āvulsor
• āvolsor
• ...