Lewis & Short

sumptio (collat. form sumpsio, Cato, R. R. 145, 2), ōnis, f. [sumo], a taking.

  1. I. Lit., Vitr. 1, 2, 2.
  2. II. Trop., in logic, a premise taken for granted, an assumption: demus tibi istas duas sumptiones, ea quae λήμματα appellant dialectici; sed nos Latine loqui malumus, Cic. Div. 2, 53, 108.