Lewis & Short

scandălizo, āvi, ātum, 1, v. a., = σκανδαλιζω, to cause to stumble, tempt to evil (eccl. Lat.), Tert. Virg. Vel. 3; id. Cor. Mil. 14; id. adv. Marc. 15, 18 fin.; Vulg. Mal. 2, 8; id. Matt. 5, 30.