Lewis & Short

rĕ-pigro, no perf., ātum, 1, v. a.

  1. I. To make slothful: uxoris Cyllenius fotibus repigratus, Mart. Cap. 1, § 35.
  2. II. Trop., to check, keep back, retard (post-class.): dirarum bestiarum impetum, App. M. 8, p. 208, 19; p. 175 Bip.: repigrato fetu, id. ib. 1, p. 106, 21.
    Hence, rĕpigrātus, a, um, P. a., retarded, slow: repigratior paululum, Mart. Cap. 1, § 36 (al. repigritior).