Lewis & Short

rĕpertor, ōris, m. [id. II. B. 2.], a discoverer, inventor, deviser, author (not in Cic. or Cæs.; cf. inventor): vitis, i. e. Bacchus, Varr. R. R. 1, 2, 19; Ov. Am. 1, 3, 11: mellis, id. F. 3, 762: carminis et medicae opis, Phoebus, id. R. Am. 76: poenae, id. Tr. 3, 11, 51: medicinae, i.e. Æsculapius, Verg. A. 7, 772: hominum rerumque, i.e. Jupiter, id. ib. 12, 829: doctrinarum atque leporum, Lucr. 3, 1049: pallae honestae, Hor. A. P. 278: legum, Quint. 2, 16, 9: novi juris, Tac. A. 2, 30: relationis, id. ib. 12, 53: facinorum omnium, id. ib. 4, 11: flagitii ejus, id. ib. 4, 71: perfidiae, Sall. H. 4, 61, 7 Dietsch; Cels. 7, 26, 3; Macr. S. 1, 7, 25: orbis, Prud. Cath. 4, 9: artis rhetoricae, App. Flor 4, p. 360, 12 codd. (v. repertio).