Lewis & Short

pūnĭcĕus, a, um, adj. [Punicus].

  1. I. Reddish, red, purple-colored: puniceum supparum, Naev. B. P. 2, 21: taeniae, Verg. A. 5, 269: roseta, id. E. 5, 17: rosa, Hor. C. 4, 10, 4: crocus, Ov. F. 5, 318: rotae (currūs Aurorae), Verg. A. 12, 77: cruor, Ov. M. 2, 607; also, anima, Verg. A. 9, 349: corium, i. e. skin beaten red, Plaut. Rud. 4, 3, 61: undae, Val. Fl. 3, 411.
  2. II. Pūnĭcĕus, a, um, Punic, Carthaginian: Puniceus dux, Ov. Ib. 284.