prōscriptĭo, ōnis, f. [proscribo] (class.).
- I. A written public notice of sale. an advertisement: proscriptio bonorum, Cic. Quint. 18, 56: quam ad diem proscriptiones venditionesque fiant, id. Rosc. Am. 44, 128: bonorum, id. Cat. 2, 10, 21: praediorum, id. Fl. 30, 74.
- II. Proscription, outlawry, confiscation: proscriptionis miserrimum nomen, Cic. Dom. 17, 43: de capite civis et de bonis proscriptionem ferre, id. Sest. 30, 65; id. Cat. 2, 9, 20: capitis mei, id. Prov. Cons. 19, 45: proscriptione pecunias ex aerario accipere, Suet. Caes. 11.