Lewis & Short

praesumptōrĭus, a, um, adj. [praesumptor], presumptuous (eccl. Lat.), Aug. Collat. c. Maxim, 13.
Hence, praesump-tōrĭē, adv., boldly, confidently, presumptuously: praesumptorie aliquid elocutus, Tert. adv. Marc. 4, 41.