Lewis & Short

pŏēsis (pŏĕsis, Prud. ap. Symm. 2, 52), is, f., = ποίησις.

  1. I. The art of composing poems, poetry, poesy (rarely so used), Quint. 12, 11, 26.
  2. II. A poem, poetry (class.): ut pictura, poësis erit: quae, si propius stes, Te capiat magis, etc., Hor. A. P. 361; Cic. de Or. 3, 25, 100: Anacreontis tota poësis est amatoria, id. Tusc. 4, 33, 71.