† pŏdā̆grĭcus, a, um, adj., = ποδαγρικός, gouty, podagric: cum tot feminae podagricae calvaeque sint, Sen. Ep. 15, 3, 21. Subst.: pŏdā̆grĭcus, i, m., a gouty person, Cels. 4, 24: podagrici pedibus suis maledicunt, chiragrici manibus, Petr. 132.