Lewis & Short

perflātus, ūs, m. [perflo], a blowing through, a draught of air: venti, Vitr. 4, 7, 4.
Concr., a wind, breeze (post-Aug.): ut perflatus aliquis accedat, Cels. 3, 19: loca perflatum non habentia, Plin. 18, 17, 44, § 154: ulmus in perflatu firma, id. 16, 40, 79, § 218.
In plur., Col. 1, 5, 8; Plin. 17, 19, 31, § 140.