Lewis & Short

ordĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [ordo], to order, set in order, arrange, adjust, dispose, regulate.

  1. I. In gen. (class.; syn.: dispenso, dispono): copias, Nep. Iph. 2, 2; so, milites, Liv. 29, 1: agmina, Hor. Epod. 17, 9; and: aciem, Just. 11, 9, 8: arbusta latius sulcis, Hor. C. 3, 1, 9: vineam paribus intervallis, Col. 3, 13: res suas suo arbitrio, Sen. Ep. 9, 14: partes orationis, Cic. Inv. 1, 14, 9: litem, id. de Or. 2, 10, 43: causam, Dig. 40, 12, 24: judicium, ib. 40, 12, 25: testamentum, ib. 5, 2, 2: bibliothecas, Suet. Gram. 21.
    1. B. Transf.: cupiditates improbas, to arrange, draw up in order of battle, Sen. Ep. 10, 2: publicas res (= συντάττειν, componere), to draw up in order, to narrate the history of public events, Hor. C. 2, 1, 10 (antiquitatem) totam in eo volumine exposuerit, quo magistratus ordinavit, i. e. recorded events according to the years of the magistrates, Nep. Att. 18, 1: cum omnia ordinarentur, Cic. Sull. 19, 53.
  2. II. In partic. (post-Aug.).
    1. A. To rule, govern a country: statum liberarum civitatum, Plin. Ep. 8, 24, 7: Macedoniam, Flor. 2, 16: provinciam, Suet. Galb. 7: Orientem, id. Aug. 13.
    2. B. To ordain, appoint to office: magistratus, Suet. Caes. 76: tribunatus, praefecturas, et ducatus, to dispose of, give away, Just. 30, 2, 5; so, filium in successionem regni, Just. 17, 1, 4.
      Hence,
    3. C. (Eccl. Lat.) To ordain as a priest or pastor, to admit to a clerical office, Lampr. Alex. Sev. 45; Cassiod. Hist. Eccl. 9, 36; cf.: in ministerium sanctorum ordinaverunt se ipsos, Vulg. 1 Cor. 16, 15.
      Hence, ordĭ-nātus, a, um, P. a., well ordered, orderly, ordained, appointed (class.): compositus ordinatusque vir, Sen. Vit. Beat. 8, 3: igneae formae cursus ordinatos definiunt, perform their appointed courses, Cic. N. D. 2, 40, 101.
      Comp.: vita ordinatior, Sen. Ep. 74, 25: pars mundi ordinatior, Sen. Ira, 3, 6.
      Sup.: meatus ordinatissimi, App. de Deo Socrat. p. 42.
      Hence, adv.: ordĭnā-tē, in an orderly manner, in order, methodically (not in Cic. or Cæs.; cf. Krebs, Antibarb. p. 811; v. ordinatim): tamquam (astra) non possent tam disposite, tam ordinate moveri, Lact. 2, 5, 15: ordinate disponere, Auct. Her. 4, 56, 69 dub.
      Comp.: ordinatius retractare, Tert. adv. Marc. 1, 19 init.
      Sup.:
      ordinatissime subjunxit, Aug. Retract. 1, 24.