ăquātĭlis, e, adj. [aqua]. 
- I. 
- A.  Living, growing, or found, in or near water, aquatic: vescimur bestiis et terrenis et aquatilibus et volantibus, Cic. N. D. 2, 60, 151 B. and K.
- B.  Subst.: ăquātĭlĭa, ium, n., aquatic animals: aquatilium in medicinā beneficia, Plin. 31, 1, 1, § 1.
 
- II.  Having a watery taste, ὑδαρής: sunt amari absinthi, aquatiles cucumeris, cucurbitae, lactucae, Plin. 19, 12, 61, § 186.
- III.  ăquātĭlĭa, ium, n., a disease of cattle, watery vesicles: hydatides, Veg. Vet. 2, 49.