Lewis & Short

ŏb-armo, āvi, ātum, 1, v. a., to arm (poet. and post-class.).

  1. I. Lit.: securi Dextras, Hor. C. 4, 4, 20: clipeo filium, Aus. Epigr. 25, 1: manus impias contra aliquem, App. M. 9 init.
  2. II. Trop.: perfrictis oculis, et obarmatis ad vigilias, App. M. 2, p. 125, 28.