Lewis & Short

mī̆grātĭo, ōnis, f. [migro], a removal, a changing of one’s habitation, migration (class.).

  1. I. Lit.: haec migratio nobis misera, Liv. 5, 53: migrationem esse mortem in eas oras, quas, qui vitā excesserunt, incolunt, Cic. Tusc. 1, 41, 98; cf. id. ib. 1, 12, 27; id. Cael. 8, 18.
  2. * II. Trop.: cui verbo (fideliter) domicilium est proprium in officio, migrationes in alienum multae, transfers, metaphorical uses, Cic. Fam. 16, 17, 1.