Lewis & Short

lĭtĭcen, ĭnis, m. [lituus-cano], a clarionblower, trumpeter: tubicines a tuba et canendo, similiter liticines, Varr. L. L. 5, § 91 Müll.: liticines et tubicines, Cato ap. Gell. 20, 2: notus Hectoris armis, i. e. Misenus, Stat. S. 4, 7, 19; Inscr. Orell. 4105.