Lewis & Short

lingo, nxi (Prisc. 881), nctum, 3, v. a. [Sanscr. lih, rih, to lick; Gr. λιχ-, λείχω, λιχανός; cf. ligurio], to lick, lick up: mel mihi videor lingere, Plaut. Cas. 2, 8, 21: crepidas carbatinas, Cat. 98, 5: sulphur linctum, Plin. 35, 15, 50, § 177 (al. linctu): sal pecoribus datur lingendus, id. 31, 9, 45, § 105: canes linguebant ulcera ejus, Vulg. Luc. 16, 21: sanguinem Naboth, id. 3 Reg. 21, 19.
In mal. part., like the Gr. λειχάζειν, Mart. 12, 55, 13; 7, 67, 17.