Lewis & Short

lēto (lētho), āvi, ātum, 1, v. a. [letum], to kill, slay: Lycurgiden letavit, Ov. Ib. 505: Paris hunc letat, Verg. Cul. 323: letata corpora, Ov. M. 3, 55 (the conjectural reading letatus, Cic. Leg. 3, 8, 19, is very dub.; v. Orell. ad loc., where leto datus is proposed; B. and K., necatus).