1. lătĕrārĭus, a, um, adj. [later], of or pertaining to bricks, brick-.
- I. Adj.: terra lateraria, brick-clay, Plin. 19, 8, 45, § 156.
Hence,
- II. Subst.
- A. lătĕrārĭus, ĭi, m., a brickmaker, Non. 445, 22.
- B. lătĕ-rārĭa, ae, f. (sc. officina), a brickkiln, Plin. 7, 56, 57, § 194.