Lewis & Short

lăpĭdātĭo, ōnis, f. [lapido], a throwing of stones, a stoning (class.).

  1. I. Lit.: fit magna lapidatio, Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95: magna, id. de Or. 2, 47, 197; id. Dom. 6, 14; Aur. Vict. Vir. Ill. 73.
    In plur.: lapidationes persaepe vidimus, Cic. Sest. 36, 77.
  2. II. A shower of stones (post-class.): non diu lapidatione terruere Romanos, Flor. 3, 9, 6.
    Transf., a hail-storm: grandinis lapidatio, Imp. Constant. Cod. 9, 18, 4.