Lewis & Short

2. lacto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [lacio], to allure, wheedle, flatter, deceive with fair words, to dupe, cajole (mostly ante-class.): dictis lenibus lactare aliquem, Att. ap. Non. 16, 17: frustrando lactans, id. ib.: ita me amor lapsum animi ludificat … retinet, lactat largitur, Plaut. Cist. 2, 1, 9: animos, Ter. And. 5, 4, 9; 4, 1, 24: si te lactaverint peccatores, Vulg. Prov. 1, 10: nec lactes quemquam labiis tuis, id. ib. 24, 28.