Lewis & Short

intrō-mitto, mīsi, missum, 3, v. a. (inf. pass. intromittier, Plaut. Truc. 4, 2, 53), to send in, to let in or into (syn. induco, immitto; class.).

  1. I. Lit., with in and acc.: lepores in leporarium, Varr. R. R. 3, 12, 4; cf.: legiones (sc. in oppidum), Caes. B. G. 7, 11: Caninium legatum, Hirt. B. Hisp. 35: in aedes, Plaut. Aul. 1, 2, 20: qui cum bestiis in harenam intromissi sunt, Dig. 48, 2, 4.
    With two acc.: sex milia peditum Nolam intromisit, Liv. 24, 13, 10.
    With ad: quemquam ad vos, Plaut. Truc. 4, 2, 7: ad Senecam aliquem, Tac. A. 15, 61.
    With sup.: Phaedriam comissatum, Ter. Eun. 3, 1, 52.
  2. II. Trop., to introduce (post-class.): verba in usum linguae Latinae, Gell. 19, 13, 3: exemplum, id. 1, 13, 4: controversiam (εἰσάγεσθαι δίκην), Amm. 30, 4, 19.