Lewis & Short

in-tingo or in-tinguo, nxi, nctum, 3, v. a. [tinguo], to dip in.

  1. I. In gen.: brassicam in acetum, Cato, R. R. 156: buccas rubricā cerā omne corpus intinxti tibi, Plaut. Truc. 2, 2, 39: faces in fossa sanguinis atra, Ov. M. 7, 260: aliquid in aqua, Vitr. 1, 5: quoad intinguntur calami, morantur manum (in writing on parchment), Quint. 10, 3, 31.
  2. II. In partic.
    1. A. To dip in sauce or pickle; to pickle, preserve: omnibus, quae condiuntur, quaeque intinguntur, Plin. 20, 17, 72, § 185.
    2. B. To baptize, Tert. Poenit. 6 fin.