Lewis & Short

ĭn-orno, 1, v. a., to adorn (late Lat.): flosculi inornantur, Tert. Anim. 19; id. adv. Val. 12.

• ...
• ĭnordĭnātē
• ĭnordĭnātim
• ĭnordĭnātĭo
• ĭnordĭnātus
• ĭnordĭnātē
• ĭnordĭnātim
• ĭnordĭno
• ĭnŏrĭor
• ĭnōris
• ĭnormis
• ĭnornātē
• ĭnornātus
• ĭnornātē
• ĭnorno
• ĭnōro
• ĭnōrus
• ĭnōtĭōsus
• Īnōüs
• inp
• inpraesentĭārum
• inprīmis
• inquaesītus
• inquam
• inquio
• ...