Lewis & Short

immātūrĭtas (inm-), ātis, f. [immaturus].

1. I. Unripeness, immatureness: sponsarum, Suet. Aug. 34.
2. * II. Untimely haste, over-eagerness: quid haec festinatio, quid haec immaturitas tanta significat? Cic. Quint. 26, 82.

• ...
• immănĕo
• inmănĕo
• immănĭfestus
• inmănĭfestus
• immānis
• inmānis
• immānĭa
• immāne
• immānĭter
• immānĭtas
• immānĭter
• immansuētus
• inmansuētus
• immarcescĭbĭlis
• inmarcescĭbĭlis
• immastĭcātus
• immātūrē
• immātūrĭtas
• inmātūrĭtas
• immātūrus
• inmātūrus
• immātūrē
• immĕdĭcābĭlis
• inmĕdĭcābĭlis
• immĕdĭcātus
• inmĕdĭcātus
• immĕdĭtātē
• immĕdĭtātus
• inmĕdĭtātus
• immĕdĭtātē
• immēio
• inmēio
• immĕmor
• inmĕmor
• immĕmŏrābĭlis
• inmĕmŏrābĭlis
• immĕmŏrātĭo
• inmĕmŏrātĭo
• ...