Lewis & Short

hinnŭlĕus, i, m. [hinnus],

  1. I. a young stag or roebuck, Prop. 3, 13, 35; Hor. C. 1, 23, 1; Plin. 28, 9, 42, § 150.
    As adj.: cervus, Scrib. 13.
  2. II. A young mule, Varr. L. L. 9, § 28 Müll.