Lewis & Short

hēmĭtrĭtaeus, i, m., = ἡμιτριταῖος.

  1. I. A semi-tertian ague, Mart. 12, 91, 2; 2, 40, 1; Cael. Aur. Acut. 2, 22, 133; Ser. Samm. 52 (in Cels. 3, 3, written as Greek).
  2. II. One who has the semi-tertian ague, Mart. 4, 81, 3.