glūma, ae, f. [glubo], a hull or husk, esp. of corn (cf.: stramentum, palea, acus): arista et granum omnibus fere notum; gluma paucis. Itaque id apud Ennium solum scriptum scio esse, Varr. R. R. 1, 48, 1 sq. (cf. Enn. p. 174 Vahl.); Paul. ex Fest. s. h. v. p. 98 Müll.