Lewis & Short

fā̆brĭca, ae, f. [1. faber], the workshop of an artisan who works in hard materials (syn.: taberna, officina).

  1. I. Prop., Ter. Ad. 4, 2, 45; 4, 6, 4: Vulcanus, qui Lemni fabricae traditur praefuisse, Cic. N. D. 3, 22, 55: armorum, armory, Veg. Mil. 2, 11 (for which: armorum officinae, Caes. B. C. 1, 34 fin.).
  2. II. Transf., the art, trade, or profession of such an artisan, Vitr. 1, 1: pictura et fabrica ceteraeque artes habent quendam absoluti operis effectum, architecture, Cic. N. D. 2, 13, 35; cf. id. Div. 1, 51, 161; and: natura effectum esse mundum: nihil opus fuisse fabrica, id. ib. 1, 20, 53: omnis fabrica aeris et ferri, id. N. D. 2, 60, 150: aeraria, ferrea, materiaria, the art of working in brass, etc., Plin. 7, 56, 57, § 197 sq.; cf.: aerariae artis, Just. 36, 4, 4; and: ejus fabricae, quam Graeci χαλκευτικὴν vocant, Quint. 2, 21, 10.
    In apposition with ars: abies Graeco fabricae artis genere spectabilis, Plin. 16, 42, 82, § 225: servus arte fabrica peritus, Dig. 33, 7, 19 fin.: fanum solerti fabrica structum, with artistic skill, App. M. 6, p. 174, 25.
      1. 2. In gen., any skilful production, a fabric, building, etc.: admirabilis membrorum animantium, Cic. N. D. 2, 47, 121; cf. id. Off. 1, 35, 127; Pall. 1, 7, 4; 1, 9, 2 al.
        Of man as the creature of God, Prud. Hymn. de Rad. Dom. 45.
        1. b. In the comic writers, a crafty device, trick, stratagem: ei nos facetis fabricis et doctis dolis Glaucumam ob oculos obiciemus, Plaut. Mil. 2, 1, 69; id. Cist. 2, 2, 5: nescio quam fabricam facit, id. Ep. 5, 2, 25; id. Bacch. 2, 3, 132: ad senem fingere, Ter. Heaut. 3, 2, 34 al.