Lewis & Short

* 2. disjectus, ūs, m. [disicio], a casting asunder, scattering, Lucr. 3, 928.

• ...
• dĭsertĭtūdo
• dĭsertus
• disglūtĭno
• disgrĕgo
• disgrĕgus
• dishĭasco
• dīsĭcĭo
• dissĭcio
• disjĭcio
• disjecto
• disjectus
• disjectus
• disjicio
• disjŭgātĭo
• disjŭgo
• disjunctē
• disjunctim
• disjunctĭo
• dījunctio
• disjunctīvus
• dījunctīvus
• disjunctus
• disjungo
• dījungo
• disjunctus
• disjunctum
• disjunctē
• dijunctē
• disjunctim
• dijunctim
• disjurgĭum
• ...