Lewis & Short

cultrix, īcis, f. [cultor].

  1. I. Prop., she who labors at or cares for a thing: earum rerum quas terra gignitaugendarum et alendarum quandam cultricem esse, quae sit scientia atque ars agricolarum, Cic. Fin. 5, 14, 39.
    1. B. A female inhabitant: nemorum Latonia virgo, Verg. A. 11, 557; cf.: montibus Idri (Diana), Cat. 64, 300 Sillig N. cr.: collis (Janiculi) haec aetas, Ov. F. 1, 245.
      1. 2. Poet., transf., of things as subjects: foci secura patella, Pers. 3, 26.
  2. II. Trop., a female worshipper: deorum montium, Lact. Mort. Pers. 11.