Lewis & Short

culmĕus, a, um, adj. [culmus], of siraw: tecti culmina, Paul. Nol. Carm. 13, 387.

• ...
• cŭlĭcŭlus
• cŭligna
• cŭlīna
• cŏlīna
• cŭlīnārĭus
• cūlĭŏla
• cullĭŏla
• culix
• culex
• cullĕāris
• cūlĕāris
• cullĕus
• cūlĕus
• cōlĕus
• culmen
• culmĕus
• Culminia
• culmōsus
• culmus
• culpa
• culpābĭlis
• culpābĭlĭter
• culpātĭo
• culpātus
• culpĭto
• culpo
• culpanda
• culpātus
• ...