Lewis & Short

cō̆turnix (ō, * Lucr. 4, 641; ŏ, Ov. Am. 2, 6, 27; Juv. 12, 97), īcis, f. [a sono vocis, Paul. ex Fest. p. 37, 4 Müll.], a quail, Plin. 10, 23, 33, § 64 sq.; Plaut. Capt. 5, 4, 6; Varr. R. R. 3, 5, 7 al.
As a term of endearment, Plaut. As. 3, 3, 76.