Lewis & Short

con-sĕpĕlĭo, no perf., sepultus, 4, v. a., to bury with: consepeliri cum aliquo, Ambros. in Luc. 6, 7, § 30: corporis morti consepeliri in baptismo. Hil. Trin. 1, p. 3.
Perf. part.: consĕpultus, buried with, Tert. Res. Carn. 23; Hier. Ep. 14, n. 2 al.