Bo, v.:
- 1. eg.: habitare in loco l. h. locum,
incolere (colere) locum, in loco; vivere,
habere sedem, domicilium alicubi (alicubi
habere, arkaistiskt; agere, silfveråldrens
bruk); för tillfället bo: commorari, versari
alicubi; deverti apud alqm; hospitio
receptum, exceptum esse apud alqm,
hospitio uti alicujus; bo i närheten af –
accolere (flumen); in vicinia – habitare; bo
väl, rymligt habitare commode, laxe;
aptam et ratione dispositam sedem habere;
låta ngn bo hos sig recipere ad se alqm;
domo, hospitio excipere alqm.
- 2. oeg.:
bo i ngns själ: inesse alicui l. in alqo
(vanitas alicui, Sa.); insidēre (in mente ejus
i-bat species pulcritudinis eximiae);
inhaerere (inhaeret in animis quasi
augurium quoddam seculorum futurorum, C.);
innatum esse (innata est homini veri
cupiditas); penitus impressum, infixum esse
in alicujus animo l. mente; tenere,
implere; (Apollo tenet, afflat mentem
Sibyllae, Vg. VI. 50 ff.; non adytis quatit
mentem sacerdotum incola Pythius –
aeque, Hor. Od. I. 15).