Individualitet: propria natura; sua cujusque (nostra, tua o. s. v.) natura; proprium, suum cujusque ingenium (suum quisque noscat ingenium, C. de Off. I. § 113; sic est faciendum, ut contra universam naturam – communem naturam ibdm § 107 – det allmänt menskliga – nihil contendamus, ea tamen conservata propriam naturam sequamur – ut nostra studia nostrae naturae regulā metiamur, ibdm § 110); utpreglad i. expressa l. certa naturae proprietas; (certae res propriae alicujus, C. de Or. III. § 34); olika i-r dissimiles naturae; naturarum differentia (C. de Off. I. § 112); rätta sin undervisning efter hvars och ens i. ad cujusque naturam accommodare institutionem (C. de Or. III. § 34).