Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

spĕcŭlāris, e, adj. [speculum].

  1. I. In gen., of or belonging to a mirror, like a mirror (post-Aug.): speculari ratione, in the manner of a mirror, Sen. Q. N. 1, 5, 9.
  2. II. In partic.: specularis lapis, a kind of transparent stone, muscovy-glass, isinglass-stone, mica, Plin. 36, 22, 45, § 150 sqq.; 9, 35, 56, § 113; Petr. 68; Lact. Opif. Dei, 8 med.
    Hence, spĕcŭlārĭa, ōrum, n., window panes, a window, Sen. Ep. 90, 25; 86, 11; id. Prov. 4, 9; id. Q. N. 4, 13, 7; Plin. 19, 5, 23, § 64; Plin. Ep. 2, 17, 4 and 21; Mart. 8, 14; Juv. 4, 21; Col. 11, 3, 52; Pall. 1, 20, 1 al.
    In sing.: per corneum specular, Tert. Anim. 53 med.

spĕcŭlārĭus (contr. collat. form SPECLARIVS, Inscr. Orell. 4284), ii, m. [speculum], a mirror-maker, Dig. 50, 6, 6; Cod. Th. 13, 4, 2; Cod. Just. 10, 64, 1; Inscr. Orell. 6296.
Called also ‡ SPECVLARIARIVS (or contr. SPECLARIA), Inscr. Orell. 6351 sq.

spĕcŭlor, ātus, 1, v. dep. a. [1. specula], to spy out, watch, observe, examine, explore (class.; cf.: specto, conspicio): quo mox furatum veniat, speculatur loca, Plaut. Trin. 4, 2, 22: St. Quid hic speculare? Pa. Nihil equidem speculor, id. Cas. 4, 2, 12: omnia speculari et perscrutari ante, Cic. Tusc. 5, 20, 59: multorum te oculi et aures speculabuntur atque custodient, id. Cat. 1, 2, 6: Rostra, id. fl. 24, 57: jam vacuo laetam (avem) caelo speculatus, having caught sight of, descried, Verg. A. 5, 515: praemissus speculatum Bocchi consilia, Sall. J. 108, 1; so, consilia, Liv. 42, 17: dicta factaque alicujus, id. 42, 25, 8: abditos ejus sensus, id. 40, 21, 11: eventum Bellovacorum, to look for, i. e. await, Hirt. B. G. 8, 23: regni eventus, Just. 25, 3, 7: opportunitatem, to watch for, Tac. H. 3, 38; Vell. 2, 120, 4; cf.: noctem incustoditam, Tac. A. 2, 40: obitus et ortus signorum, Verg. G. 1, 257: aquas et nubila caeli (apes), id. ib. 4, 166: locum, id. A. 7, 477.
With interrog.-clause: nunc speculabor, quid ibi agatur, Plaut. Truc. 4, 1, 10: ut specularetur, quae in laevā parte suorum fortuna esset, Liv. 33, 10: huc hinc speculabor procul, Unde advenienti sarcinam imponam seni, Plaut. Most. 2, 1, 82.
Absol.: speculabor, ne quis hinc venator assit, Plaut. Mil. 3, 1, 13: quid ad se venirent? an speculandi causā? Caes. B. G. 1, 47 fin.: speculandi gratiā remissi, Hirt. B. G. 8, 7: imprudenter speculatus, Vell. 2, 118, 2: montis sublime cacumen Occupat, unde sedens partes speculetur in omnes, he can look around, Ov. M. 1, 667.