Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sĕvērĭter, adv., v. 1. severus fin. B.

1. sĕvērus, a, um, adj. [perh. kindr. with serius], serious, grave, strict, austere, stern, severe in aspect, demeanor, conduct, etc. (of persons and things; serius regularly only of things; v. serius; class. and freq.).

  1. I. Of persons: nam te omnes saevom severumque commemorant, Plaut. Trin. 4, 1, 6: quam severus! Ter. Heaut. 5, 3, 21; id. Eun. 2, 1, 21: civis severus et gravis, Cic. Lael. 25, 95; cf.: omnium gravissimus et severissimus, etc., id. de Or. 2, 56, 228: Tubero (Stoicus) vitā severus, id. Brut. 31, 117; cf.: Stoicorum secta severissima, Quint. 1, 10, 15: agricolae, hardended by toil, rugged, Lucr. 5, 1357: Cures, Verg. A. 8, 638: Zethus, Hor. Ep. 1, 18, 42; cf. in comp.: rumores senum severiorum, Cat. 5, 2.
    Of those who live a sober and temperate life: at vos hinc abite, lymphae, Vini pernicies et ad severos Migrate, Cat. 27, 6: adimam cantare severis, Hor. Ep. 1, 19, 10; 1, 5, 13: legis custodes, Cic. Div. in Caecil. 5, 18: neque severus esse (potest) in judicando, qui alios in se severos esse judices non vult, id. Imp. Pomp. 13, 38; so, judices severi in eos solos, id. Clu. 20, 56; cf.: severissimos atque integerrimos judices, id. Verr. 1, 10, 30: ex familiā ad judicandum severissimā, id. ib.: ubi haec severus te palam laudaveram, Hor. Epod. 11, 19: auctor e severissimis, Plin. 11, 52, 114, § 274: Aristolaus e severissimis pictoribus fuit, id. 35, 11, 40, § 137 (for which, just before: austerior colore).
    1. B. In a bad sense, harsh, rough, crabbed, rigid, severe (rare): Neptunus saevus severusque, Plaut. Trin. 4, 1, 6: idem acerbe severus in filium, Cic. Off. 3, 31, 112 dub. (a passage bracketed by B. and K.): in me severior quam in vos, Liv. 7, 40, 7; Plin. Ep. 9, 13, 21: Eumenidum turba, Prop. 4 (5), 11, 22; cf. II. B.
  2. II. Of things, grave, serious, severe, austere, etc.: severā fronte curas cogitans, Plaut. Mil. 2, 2, 46: vultus severior et tristior, Cic. de Or. 2, 71, 289; cf. Hor. A. P 107: frons, Ov. Tr. 2, 241: Falernum, rough, sharp, tart (syn. austerum), Hor. C. 1, 27, 9: divaeque (Palladis) severas Fronde ligare comas, Stat. Achill. 1, 288: animus (opp. mitis), Quint. 3, 9, 7: disciplina maxime severa, id. 1, 2, 5: imperia severiora, Cic. Tusc. 4, 19, 43: judicia severa, id. Verr. 2, 4, 59, § 133: lex, Ov. P. 3, 3, 57: severiora judicia, Quint. 4, 2, 122: severiores leges, id. 12, 1, 40; cf.: Lycurgus severissimarum justissimarumque legum auctor, Vell. 1, 6, 3: imperii severissimi vir, Liv. 4, 26: quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium, Plaut. Poen. 5, 3, 51: linque severa, Hor. C. 3, 8, 28: paulo severior poena, Sall. C. 51, 15.
    Of style: sententiae graves et severae, Cic. Brut. 95, 325: triste et severum genus dicendi, id. ib. 30, 113; so Quint. 2, 4, 6; 6, 3, 102; 9, 4, 63 sq.; 10, 1, 131 al.; cf.: severae Musa tragoediae, Hor. C. 2, 1, 9: fidibus voces crevere severis, id. A. P. 216.
    1. B. Severe, dreadful, gloomy: severus Uncus abest, Hor. C. 1, 35, 19: silentia noctis, Lucr. 4, 460: heims, Quint. Decl. 4, 14: amnem Cocyti metuet, Verg. G. 3, 37; cf. absol.: Si. Accurrite, Ne se interimatMe. Hau! voluisti istuc severum facere? this horrible deed, Plaut. Cist. 3, 15 (but in Lucr. 5, 35 the correct read. is pelage sonora; v. Lachm. ad h. l.).
      Hence, adv., in three forms, severe (class.), severiter (anteand post-class.), and severum (post-class.).
    1. A. sĕvērē, gravely, seriously, austerely, rigidly, severely, Cic. Fam. 1, 9, 19: graviter et severe voluptatem secernit a bono, id. Fin. 2, 8, 24: vetuit (with graviter), Quint. 11, 3, 148: uti judicio, id. 1, 3, 4: aestimatae lites, Cic. Mur. 20, 42; 25, 51: vindicare Hiempsalis mortem, Sall. J. 15, 3: dicere, Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 3, 101; 8, 3, 40: domesticam disciplinam regere, Suet. Caes. 48.
      Comp.: ad aliquem severius scribere, Caes. B. C. 3, 25: adhibere aliquem, Cic. Att. 10, 12, 3: coërcere matrimonia, Just. 3, 3, 8.
      Sup.: sunt qui voluptatem severissime contemnant, Cic. Off. 1, 21, 71; so, exacta aetas, id. Rosc. Com. 15, 44: dicere jus, Suet. Caes. 43.
    2. B. sĕvērĭter, gravely, seriously, severely: sermonem cum aliquo conferre, Titin. ap. Non. 509, 33; and in Prisc. p. 1010 P.; Plaut., acc. to Prisc. 1. 1.; App. M. 2, p. 126, 33.
    3. * C. sĕvērum, harshly, austerely: nunc severum vivitur, Prud. Cath. 2, 33.