Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sēpărātim, adv. [separo], asunder, apart, separately (freq. and good prose; syn. seorsum)

        1. (α) With ab: (di) separatim ab universis singulos diligunt, Cic. N D. 2, 66, 165: nihil accidet ei separatim a reliquis civibus, id. Fam. 2, 16, 5: separatim a reliquis consilium capere, Caes. B. C. 1, 76: separatim eos ab illis consulturos, Liv. 40, 47, 4.
        2. (β) Absol. (so most freq.): hoc sejungi potest separatimque perscribi, Cic. Phil. 13, 21, 50: unā in re separatim elaborare, id. de Or. 1, 3, 9: separatim singularum civitatium copias collocare, Caes. B. G. 7, 36; so (with singuli) Liv. 42, 44, 5; Quint. 4, prooem. § 7; (with quisque) Caes. B. C. 3, 18; Sall. C. 52, 23; Quint. 7, 4, 44; Cic. de Or 2, 16, 68; 2, 16, 70; id. Inv. 1, 18, 25; id. Brut. 53, 198; id. Fam. 13, 12; id. Att. 7, 3, 5; Caes. B. G. 1, 29; id. B. C. 3, 24; Quint. 5, 7, 6; Suet. Caes. 10; id. Aug. 29; id. Tib. 76 al.: vel separatim dicere de genere universo, vel definite de singulis temporibus, hominibus, causis, i.e. generally, Cic. de Or. 2, 27, 118 (cf.: separatum exordium, id. Inv 1, 18, 26).