Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rĕ-quīro, sīvi or sii, sītum, 3, v. a. [quaero], to seek again; to look after, to seek or search for; to seek to know, to ask or inquire after (class.; cf.: repeto, reposco, exploro).

  1. I. In gen.: Ph. Quid quaeritas? Ha. Vestigium hic requiro, Qua, etc., Plaut. Cist. 4. 2, 58: ego illam requiram jam, ubi ubi est, id. Ep. 3, 4, 56; so, aliquem, id. As. 2, 2, 1; id. Capt. 3, 1, 13; id. Bacch. 3, 5, 2; id. Pers. 4, 6, 14; Ter. Ad. 3, 4, 65; id. Phorm. 2, 1, 79; 5, 6, 41; Caes. B. C. 2, 35; Cic. Rep. 1, 28, 44; Sall. C. 40, 1: legatos Allobrogum, Greg. M. in Job, 31, 54; Amm. 23, 6 al.; cf.: juvenem oculisque animoque, Ov. M. 4, 129: oculis terram, Curt. 4, 7, 11: cerva requisita, Gell. 15, 22, 6: libros, Cic. Fin. 3, 3, 10; cf.: scripta SCtis abolita, Suet. Calig. 16: extractum anulum, id. Tib. 73: membra omnia, Quint. 11, 2, 13: artus, ossa, Ov. M. 2, 336: portus Velinos, Verg. A. 6, 366: cibos, Col. 8, 8, 1: vinum generosum et lene, Hor. Ep. 1, 15, 18: animi neque admirantur neque requirunt rationes earum rerum, quas semper vident, Cic. N. D. 2, 38, 96: causam tam facilis eventus, Front. Strat. 3, 1, 2; cf. causam, Ov. M. 10, 388: vera, Lucr. 1, 640: tua facta, Ov. H. 6, 31: mea facta, id. M 13, 211: quaedam requisita se occultant, et eadem forte succurrunt, Quint. 11, 2, 7; cf. id. 8, prooem. § 30 Zumpt N. cr.; id. 5, 10, 121: quod si quis parum credat, apud ipsum (Lucilium) in nono requirat, id. 1, 7, 19.
    With dependent clause: requireres, rogitares, quis esset, aut unde esset, etc., Plaut. Merc. 3, 4, 48: (bestiae) ut requirant atque appetant, ad quas se applicent ejusdem generis animantes, Cic. Lael. 21, 81: illud quoque requisivi, quā ratione, etc., id. Quint. 29, 88; cf. id. N. D. 1, 22, 60: requirunt, num aliquid, etc., Quint. 12, 9, 17: forsitan et, Priami fuerint quae fata, requiras, Verg. A. 2, 506: cum requisisset ubinam esset, Nep. Att. 10, 4: secum, cur sit bis rapta, requirit, Ov. M. 15, 233.
    Impers. pass.: requiretur fortasse nunc, quemadmodem, etc., Cic. Imp. Pomp. 9, 22.
    Absol.: videmusne, ut pueripulsi requirant et aliquid scire se gaudeant? Cic. Fin. 5, 18, 48: subito res vetustas reddere se et offerre, nec tantum requirentibus, sed etiam sponte interim, Quint. 11, 2, 5: pande requirenti nomen terraeque tuumque, Ov. M. 4, 679.
        1. b. Requirere ex or ab aliquo (aliquid), to ask, demand, inquire any thing of a person; to question a person about any thing: ex quibus requiram, quonam modo latuerint aut ubi, etc., Cic. Cael. 28, 67: si quis requirit cur Romae non sim, id. Att. 12, 40, 3; cf.: saepe ex me requiris, cur, etc., Tac. Or. 1: quoniam nihil ex te hi requirunt, Cic. Rep. 2, 38, 64; Quint. 1, 6, 31: facilia sunt ea, quae a me de Vatinio requiris, Cic. Fam. 1, 9, 19; cf.: ut id a me neve in hoc reo neve in aliis requiras, id. ib. 1, 9, 19: illud mihi numquam in mentem venit a te requirere, id. Ac. 1, 1, 5: aliquid de antiquitate ab aliquo, Nep. Att. 20, 2.
  2. II. In partic., with the accessory idea of need, to ask for something needed; to need, want, lack, miss, be in want of, require (syn. desidero): omnes hoc loco cives Romani vestram severitatem desiderant, vestram fidem implorant, vestrum auxilium requirunt, Cic. Verr. 2, 5, 67, § 172: qui beatus est, non intellego, quid requirat, ut sit beatior, id. Tusc. 5, 8, 23: habuit, non habet: desiderat, requirit, indiget, id. ib. 1, 36, 87: isto bono utare, dum assit; cum absit, ne requiras: nisi forte adulescentes pueritiam, paulum aetate progressi adulescentiam debent requirere, id. Sen. 10, 33; id. Fin. 1, 18, 61: magnam res diligentiam requirebat, Caes. B. G. 6, 34: non ex liberis populis reges requiri, Cic. Rep. 1, 32, 48: mala causa est quae requirit misericordiam, Publ. Syr. v. 312 Rib.: divitias, Tib. 1, 1, 41.
        1. b. Pass., to be required, i. e. to be requisite, necessary: in hoc bello Asiatico virtutes animi magnae et multae requiruntur, Cic. Imp. Pomp. 22, 64: haec in altercatione, Quint. 6, 3, 46: aliquae orationes ad cognoscendam litium rationem requiruntur, id. 10, 1, 23; Col. 1, 7, 1.
    1. B. Transf., like desiderare, to perceive to be wanting, to look in vain for, to miss: qui (oculi) quocumque inciderunt, veterem consuetudinem fori et pristinum morem judiciorum requirunt, Cic. Mil. 1, 1: libertatem meam, id. Planc. 38, 93: et pacis ornamenta et subsidia belli, id. Imp. Pomp. 2, 6: unum ἱστορικόν, id. Att. 6, 1, 8: Caesaris in se indulgentiam, Caes. B. G. 7, 63: quae nonnumquam requirimus, Cic. Mur. 29, 61: aliquid, Quint. 2, 10, 15: multos, Quos quondam vidi, Ov. M. 7, 515: vereor, ne desideres officium meumsed tamen vereor, ne litterarum a me officium requiras, Cic. Fam. 6, 6, 1: in quo equidem majorum nostrorum saepe requiro prudentiam, id. Par. 1, 1, 7.
      Hence, rĕquīsītum, i, n., P. a., as subst. (acc. to II.), a want, need, requirement (rare): ad requisita naturae, i. e. to the calls, Sall. Fragm. ap. Quint. 8, 6, 59 (Hist. 1, 54 Dietsch); Spart. Car. 6.

rĕ -sisto, stĭti, 3, v. n.

  1. I. To stand back, remain standing anywhere (cf. resideo); to stand still, halt, stop, stay; to stay behind, remain, continue (class.; less freq. than consistere).
    1. A. Lit.: dabo μέγα κακόν, nisi resistisManeMane atque asta, Plaut. Cas. 3, 6, 10; cf. id. Truc. 4, 2, 38; 41: Resiste! Stop! Halt! Ter. And. 2, 2, 7; id. Phorm. 5, 6, 10; Poët. ap. Sen. Ep. 89, 6: quaeso ubinam illic restitit miles modo? Plaut. Poen. 2, 22; cf.: ubi restiteras? id. Ps. 4, 1, 9: heus! heus! tibi dico, Chaerea, inquit, restiti, Ter. Eun. 2, 3, 46; 2, 3, 12: ubi ille saepius appellatus aspexit ac restitit, Caes. B. C. 2, 35; cf.: ad haec revocantis verba resistit, Ov. M. 1, 503: ad omnes municipiorum villarumque amoenitates, Tac. H. 2, 87: restitere Romani, tamquam caelesti voce jussi, Liv. 1, 12, 7: neque certum inveniri poterat, obtinendine Brundisii causā ibi remansisset … an inopiā navium ibi restitisset, Caes. B. C. 1, 25: postero die cum duabus legionibus in occulto restitit, id. B. G. 7, 35: Jubam revocatum finitimo bello restitisse in regno, id. B. C. 2, 38: Vettius negabat, se umquam cum Curione restitisse, that he had stopped (to talk), Cic. Att. 2, 24, 2 (al. constitisse): nihil est ubi lapsi resistamus, id. Mur. 39, 84: hostes dat in fugam, sic ut omnino pugnandi causă restiterit nemo, Caes. B. G. 5, 51 fin.: qui restitissent (sc. in urbe), Cic. Cat. 3, 2, 3; Liv. 37, 21: nec ante restitit, quam, etc., id. 2, 59: cernes saepe resistere equos, Ov. Tr. 4, 2, 54.
        1. b. Transf., of things: sidus nusquam resistens, Sen. Q. N. 1, praef. med.: rota, id. Med. 744: proluvies ventris, Col. 6, 7, 4.
    2. B. Trop.: nec resistet (vita) extra fores limenque carceris, Cic. Tusc. 5, 28, 80: quod optabile, id expetendum: quod expetendum, laudabile: deinde reliqui gradus. Sed ego in hoc resisto, I stop at this, pause here, id. Fin. 4, 18, 50; cf. Quint. 9, 3, 55; cf.: ad thalami clausas, Musa, resiste fores, Ov. A. A. 2, 704: incipit effari mediāque in voce resistit, Verg. A. 4, 76: cursus ad singula vestigia resistit, Quint. 10, 7, 14: resistens ac salebrosa oratio, id. 11, 2, 46 Spald.: verba resistunt, Ov. H. 13, 121: in secundo loco, Plin. Pan. 10, 4.
  2. II. To withstand, oppose, resist; to make opposition or resistance (so most freq.; cf.: repugno, adversor).
    1. A. Esp. in milit. lang., constr. usu. with dat. or absol.
          1. (α) With dat.: cum legiones hostibus resisterent, Caes. B. G. 2, 22: paulisper nostris, id. ib. 4, 14: venientibus, signa inferentibus, id. B. C. 1, 55; 1, 82 fin.: eruptionibus, id. B. G. 7, 24 fin.: repentinae Gallorum conjurationi, id. ib. 5, 27.
            Pass. impers.: alicui in acie, Nep. Hann. 5, 4: neque ulla multitudine in unum locum coactā, resisti posse Romanis, Hirt. B. G. 8, 2.
          2. (β) Absol.: resistere neque deprecari, Caes. B. G. 4, 7; 2, 23; 4, 12; 5, 7 et saep.: acerrime, id. ib. 7, 62: audacius, id. ib. 2, 26: fortiter, id. ib. 3, 21: fortissime, id. ib. 4, 12: aegre, id. B. C. 3, 63: caeco Marte resistunt, Verg. A. 2, 335: nihil de resistendo cogitabat, Caes. B. C. 2. 34: ibi resistere ac propulsare, Sall. J. 51, 1: nedum resistendi occasionem fuerit habiturus, Curt. 7, 4, 4.
            Impers. pass.: ab nostris eādem ratione quā pridie resistitur, Caes. B. G. 5, 40; so, resisti, id. ib. 1, 37; id. B. C. 3, 63.
    2. B. In gen.: omnia consilia consulatūs mei, quibus illi tribuno plebis pro re publicā restitissem, Cic. de Or. 2, 11, 48: alicui rei publicae causā, id. Fam. 5, 2, 6: injuriis, id. ib. 1, 5, b, 2: fortiter dolori ac fortunae, id. ib. 5, 17, 3; cf.: vix dolori, id. ib. 4, 6, 1: defensioni, i. e. to reply to, id. Verr. 2, 5, 1, § 1: factioni inimicorum, Sall. C. 34, 2: sceleri, Ov. M. 10, 322: resistere et repugnare contra veritatem non audet, Cic. Rosc. Com. 17, 51.
      Impers. pass.: omnibus his (sententiis) resistitur, Caes. B. C. 1, 4; Cic. Lael. 12, 41; Quint. 4, 2, 14; 6, 4, 10: cui nec virtute resisti potest, Ov. M. 9, 200 al.
      Absol.: restitit et pervicit Cato, Cic. Att. 2, 1, 8; Caes. B. C. 3, 21: resistentibus collegis, Sall. J. 37, 2: patricii contra vi resistunt, Liv. 3, 13 Drak. N. cr.: ne qua sibi statua poneretur, restitit, Nep. Att. 3, 2.
      Impers. pass.: cum a Cottā primisque ordinibus acriter resisteretur, Caes. B. G. 5, 30: vix deorum opibus, quin obruatur Romana res, resisti posse, Liv. 4, 43.
        1. b. Transf., of things: (plaustra) adversus tempestatem nocentem non resistunt, Varr. R. R. 1, 13, 2; cf.: (fundamenta) valenter resistent contra ea, quae, etc., Col. 1, 5, 9: (Symplegades) Quae nunc immotae perstant ventisque resistunt, Ov. M. 15, 339; cf.: indejecta domus tanto malo, id. ib. 1, 288: radices frigori, Plin. 19, 5, 23, § 68: silex vehementer igni, id. 36, 22, 49, § 169: haec gemmarum genera scalpturae, id. 37, 7, 30, § 104.
          Hence, of medicines, to resist, act against a disease: amiantus veneficiis resistit omnibus, Plin. 36, 19, 31, § 139; 23, 8, 80, § 152; 30, 11, 28, § 93 al.: vis tribunicia libidini restitit consulari, Cic. Agr. 2, 6.
          Absol.: ut ripae fluminis cedunt aut prominentia montium resistunt, projecting mountains advance into it, Tac. A. 2, 16: ni vis humana resistat, Lucr. 5, 207: mollis ac minime resistens ad calamitates perferendas mens eorum est, Caes. B. G. 3, 19 fin.
  3. III. To rise again (very rare, and only trop.; syn. resurgo): post ex fluvio fortuna resistet, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 47 Vahl.): nihil est jam, unde nos reficiamus, aut ubi lapsi resistamus, we can raise ourselves up, rise again, Cic. Mur. 39, 84.