Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

obsŏlesco, lēvi, lētum, 3, v. inch. n. [obs-olesco], to wear out, to grow old, decay, fall into disuse, lose value, become obsolete (class.; syn. exolesco): his (verbis) oportet, si possis, non uti: sic enim obsolescent, Varr. L. L. 9, § 16 Müll.: haec ne obsolescerent, renovabam, cum licebat, legendo, Cic. Ac. 1, 3, 11: obsolevit jam oratio, id. Imp. Pomp. 17, 52: vectigal, quod in bello non obsolescat, id. Agr. 1, 7, 21: laus, Tac. A. 4, 26: enituit aliquis in bello, sed obsolevit in pace, Plin. Pan. 4, 5.
Hence, obsŏlētus, a, um, P. a.

  1. A. Lit., old, worn out, thrown off: erat veste obsoletā, Liv. 27, 34: vestitus, Nep. Ages. 8, 2: amiculum, Curt. 6, 9, 25: vestitu obsoletiore, Cig. Agr. 2, 5, 13: homo obsoletus, in a worn-out dress, id. Pis. 36, 89: tectum, old, ruinous, Hor. C. 2, 10, 6: verba, obsolete, Cic. de Or. 3, 37, 150: obsoleta et vulgaria, id. Quint. 18, 56.
  2. B. Transf., common, ordinary, poor, mean, low: crimina, Cic. Verr. 2, 5, 44, § 177: gaudia, Liv. 30, 42.
    Comp.: obsoletior oratio, a too ordinary, too negligent style, Cic. de Or. 3, 9, 33: honores, of little worth, Nep. Milt. 6, 2: color, Col. 4, 30: o nec paternis obsoleta sordibus, Hor. Epod. 17, 46: dextra obsoleta sanguine, defiled, Sen. Agam. 977.
    Hence, adv.: obsŏlētē, in an old or worn-out style, poorly, meanly: paulo tamen obsoletius vestitus, Cic. Verr. 2, 1, 58, § 152.

obsŏlēto, āvi, 1, v. a. [obsoletus], to degrade, soil, sully, stain, defile (eccl. Lat.).

  1. I. Lit.: qui vestitum obsoletāssent nuptialem, Tert. adv. Gnost. 6.
  2. II. Trop.: majestatis vestigia obsoletant, Tert. Apol. 15.