Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. līmus, a, um (līmis, e, Amm. 20, 9, 2; v. infra), adj. [Gr. λέχριος, λέχρις, λοξός; Lat. licinus, ob-liquus, luxus], sidelong, askew, aslant, askance.

  1. I. Lit.: limis oculis aspicere, to look sideways, look askance, Plaut. Mil. 4, 6, 2: limis subrisit ocellis, Ov. Am. 3, 1, 33: (leones) nec limis intuentur oculis aspicique simili modo nolunt, Plin. 8, 16, 19, § 52: limibus oculis eos contuens, Amm. 20, 9.
    So, limis aspicere (sc. oculis), Ter. Eun. 3, 5, 53: limi, et ut sic dicam venerei (sc. oculi), Quint. 11, 3, 76: oculi contuitu quoque multiformes, truces et limi, Plin. 11, 37, 54, § 145: limi Di, the guardian gods of obliquities, Arn. 4, 132.
  2. II. Transf., of persons, looking sideways: neque post respiciens, neque ante prospiciens, sed limus intra limites culinae, Varr. ap. Non. 133, 31; cf. id. ib. 442, 33.
    Hence, adv.: līmō, sideways, askance: leones numquam limo vident, Sol. 27, 20; for which: limis oculis in Plin. 8, 16, 19, § 52 (v. the passage above).

2. līmus, i, m. [root lib-; Gr. λείβω, to pour; cf. Lat. lino; Gr. λίμνη, λιμήν], slime, mud, mire.

  1. I. Lit.: atque omnis mundi quasi limus in imum Confluxit gravis et subsedit funditus ut faex, Lucr. 5, 496: luta et limum aggerebant, Cic. Fragm. ap. Non. 212, 16: frumenti acervos sedisse illitos limo, Liv. 2, 5: profundo limo cum ipsis equis hausti sunt, id. 31, 27: amnis abundans Exit et obducto late tenet omnia limo, Verg. G. 1, 116: amnes Felicem trahunt limum, id. ib. 2, 188: limo Turbata aqua, Hor. S. 1, 1, 59: veteri craterae limus adhaesit, id. ib. 2, 4, 80.
    1. B. Transf.
      1. 1. Excrement in the intestines, Pall. 3, 31.
      2. 2. Dirt, mire: limumque inducere monstrat, Ov. F. 3, 759.
  2. II. Trop., filth, pollution, etc.: pectora sic mihi sunt limo vitiata malorum, Ov. P. 4, 2, 17.

3. līmus, i, m. [perh. for lig-mus, from ligo], a girdle or apron trimmed with purple, which the sacrificing priests and other servants of the magistrates wore about the abdomen: velati limo, Verg. A. 12, 120; cf.: limus autem est vestis, qua ab umbilico usque ad pedes teguntur pudenda poparum. Haec autem vestis in extremo sui purpuram limam, i. e. flexuosam habet. Unde et nomen accepit. Nam limum obliquum dicimus, Serv. ad Verg. l. l.: licio transverso, quod limum appellatur, cincti erant, Tiro ap. Gell. 12, 3, 3.

4. Līmus, i, m., the god of oblique glances, Arn. 4, cap. 9.