Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

laurĕus, a, um, adj. [laurus], of laurel, laurel-.

  1. I. Adj.: vectes laurei, Cato, R. R. 31: folia, id. ib. 76: corona, Liv. 23, 11: in nitidā laurea serta comā, Ov. Tr. 2, 172: oleum, laurel-oil, Plin. 20, 13, 51, § 137: ramus, id. 15, 30, 40, § 136: ramulus, Suet. Caes. 81: pira, i. e. that smell like laurel, Col. 12, 10: cerasa, grafted on laurel, Plin. 15, 25, 30, § 104: nemus, Mart. 10, 92, 11.
  2. II. Subst.: laurĕa, ae, f.
    1. A. (Sc. arbor.) The laurel-tree: laurea in puppi navis longae enata, Liv. 32, 1: tum spissa ramis laurea fervidos Excludet ictus, Hor. C. 2, 15, 9: factis modo laurea ramis annuit, Ov. M. 1, 566: ex Pannonia, Plin. Pan. 8, 3.
    2. B. (Sc. corona.) A laurel crown or garland, laurel branch, as the ornament of Apollo, of poets, of ancestral images, of generals enjoying a triumph, and of letters containing news of a victory: te precor, o vates, assit tua laurea nobis, Ov. R. Am. 75: laureā donandus Apollinari, Hor. C. 4, 2, 9: cedant arma togae, concedat laurea linguae, Cic. poët. Off. 1, 22, 77: quam lauream cum tua laudatione conferam, id. Fam. 15, 6, 1. Sometimes victorious generals, instead of a triumphal procession, contented themselves with carrying a laurel branch to the Capitol: de Cattis Dacisque duplicem triumphum egit: de Sarmatis lauream modo Capitolino Jovi retulit, Suet. Dom. 6: urbem praetextatus et laurea coronatus intravit, id. Tib. 17; id. Ner. 13; Plin. Pan. 8: thyrsus enim vobis, gestata est laurea nobis, Ov. P. 2, 5, 67: bellorum laureas victori tradens, Just. 14, 4, 17.
      1. 2. Trop., a victory, triumph: primus in toga triumphum linguaeque lauream merite, Plin. 7, 30, 31, § 117; cf.: parite laudem et lauream, Plaut. Cist. 1, 3, 53.