Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

laurĕa, ae, v. laureus, II.

laurĕus, a, um, adj. [laurus], of laurel, laurel-.

  1. I. Adj.: vectes laurei, Cato, R. R. 31: folia, id. ib. 76: corona, Liv. 23, 11: in nitidā laurea serta comā, Ov. Tr. 2, 172: oleum, laurel-oil, Plin. 20, 13, 51, § 137: ramus, id. 15, 30, 40, § 136: ramulus, Suet. Caes. 81: pira, i. e. that smell like laurel, Col. 12, 10: cerasa, grafted on laurel, Plin. 15, 25, 30, § 104: nemus, Mart. 10, 92, 11.
  2. II. Subst.: laurĕa, ae, f.
    1. A. (Sc. arbor.) The laurel-tree: laurea in puppi navis longae enata, Liv. 32, 1: tum spissa ramis laurea fervidos Excludet ictus, Hor. C. 2, 15, 9: factis modo laurea ramis annuit, Ov. M. 1, 566: ex Pannonia, Plin. Pan. 8, 3.
    2. B. (Sc. corona.) A laurel crown or garland, laurel branch, as the ornament of Apollo, of poets, of ancestral images, of generals enjoying a triumph, and of letters containing news of a victory: te precor, o vates, assit tua laurea nobis, Ov. R. Am. 75: laureā donandus Apollinari, Hor. C. 4, 2, 9: cedant arma togae, concedat laurea linguae, Cic. poët. Off. 1, 22, 77: quam lauream cum tua laudatione conferam, id. Fam. 15, 6, 1. Sometimes victorious generals, instead of a triumphal procession, contented themselves with carrying a laurel branch to the Capitol: de Cattis Dacisque duplicem triumphum egit: de Sarmatis lauream modo Capitolino Jovi retulit, Suet. Dom. 6: urbem praetextatus et laurea coronatus intravit, id. Tib. 17; id. Ner. 13; Plin. Pan. 8: thyrsus enim vobis, gestata est laurea nobis, Ov. P. 2, 5, 67: bellorum laureas victori tradens, Just. 14, 4, 17.
      1. 2. Trop., a victory, triumph: primus in toga triumphum linguaeque lauream merite, Plin. 7, 30, 31, § 117; cf.: parite laudem et lauream, Plaut. Cist. 1, 3, 53.