Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

fastīdĭōsus, a, um, adj. [fastidium], full of disgust or aversion.

  1. I. Pass., that feels disgust, squeamish, disdainful, scornful, fastidious (class.).
    1. A. Lit.: vaccae fastidiosae fiunt, Varr. R. R. 2, 5, 15: aurium sensus fastidiosissimus, Auct. Her. 4, 23, 32: quod ille fastidiosus est, Plaut. Mil. 4, 6, 18.
    2. B. Trop.: quamvis fastidiosus aedilis est, Plaut. Rud. 2, 3, 42: in superiores contumax, in aequos et pares fastidiosus, in inferiores crudelis, etc., Auct. Her. 4, 40, 52: ex hac infinita licentia haec summa cogitur, ut ita fastidiosae, mollesque mentes evadant civium, ut, etc., Cic. Rep. 1, 43 fin.: Antonius facilis in causis recipiendis erat, fastidiosior Crassus, Cic. Brut. 57, 207.
      With gen.: C. Memmius perfectus Iitteris, sed Graecis: fastidiosus sane Latinarum, id. ib. 70, 247: dominus terrae Fastidiosus, Hor. C. 3, 1, 37: aestimator, i. e. that rates altogether too high, Sen. Ben. 1, 11: fastidiosissimum mancipium, i. e. excessively haughty, proud, Plin. Ep. 8, 6, 14: est res difficilis, ardua, fastidiosa, id. ib. 6, 17, 5.
  2. II. Act., that creates disgust, disgusting, loathsome, disagreeable (very rare; not in Cic.): fastidiosam desere copiam, Hor. C. 3, 29, 9: fastidiosā tristis aegrimoniā, id. Epod. 17, 73.
    Hence, fastīdĭōse, adv., squeamishly, scornfully, disdainfully, fastidiously (freq. in Cic.; elsewh. very rare): huic ego jam stomachans fastidiose, Immo ex Sicilia, inquam, Cic. Planc. 27, 65: spectare, id. de Or. 1, 61, 258; cf.: diligenter et prope fastidiose judicare, id. ib. 1, 26, 118: lente ac fastidiose probare, id. Att. 2, 1, 1: recipior in coetum, Phaedr. 3 prol. 23: venditare aliquid, Petr. 13.
    Comp.: fastidiosius ad hoc genus sermonis accedere, Cic. de Or. 2, 89, 364.