Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ex-ăgĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a., to drive out of its position or place; to stir up, rouse up, disturb.

  1. I. Lit. (very seldom): ut quicquid faecis subsederit exagitet, et in summum reducat, Col. 12, 19, 4: vis (venti) exagitata foras erumpitur, Lucr. 6, 583.
    Poet.: lustra ferarum Venatu, to disturb, Sil. 16, 553: lepus hic aliis exagitandus erit, to rouse, start, Ov. A. A. 3, 662; cf. Petr. 131, 7.
  2. II. Trop., to rouse up (qs. like a wild beast), to disquiet, harass, persecute, disturb, torment.
    1. A. In gen.: insectandis exagitandisque nummariis judicibus, Cic. Att. 1, 16, 8; cf. Prop. 2, 8, 19: permulti sedes suas patrias, istius injuriis exagitati, reliquerant, Cic. Verr. 2, 3, 18: ab Suevis complures annos exagitati bello premebantur et agricultura prohibebantur, Caes. B. G. 4, 1, 2; cf. id. ib. 2, 29 fin.: at omnes di exagitent me, si, etc., Hor. S. 2, 6, 54; cf. Ov. F. 5, 141: exagitari verberibus Furiarum, Suet. Ner. 34: quos flagitium, egestas, conscius animus exagitabat, Sall. C. 14, 3: senatus vulgi rumoribus exagitatus, id. ib. 29, 1: rem publicam seditionibus, id. ib. 51, 32.
    2. B. In partic.
      1. 1. To scold, rail at, to attack violently, to censure, criticise, satirize, rally (cf.: objurgo, improbo, increpo, vitupero, calumnior, reprehendo; peto, incuso, etc.): hi omnes convicio L. Lentuli consulis correpti exagitabantur, Caes. B. C. 1, 2, 4: cum etiam Demosthenes exagitetur ut putidus, Cic. Or. 8 fin.; cf. Suet. Aug. 86: inventi sunt, qui hanc dicendi exercitationem exagitarent atque contemnerent, Cic. de Or. 3, 16: in rebus palam a consularibus exagitatis et in summam invidiam adductis, id. Fam. 1, 1 fin.; cf. Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 3: exagitabantur omnes ejus fraudes atque fallaciae, Cic. Clu. 36, 101; cf. id. Sull. 21: quod apud Lucilium scite exagitat in Albucio Scaevola, quam lepide lexeis compostae, etc., id. Or. 44, 149.
      2. 2. To stir up, irritate, excite: coepere (tribuni) senatum criminando plebem exagitare, Sall. C. 38, 1; cf. vulgum, id. J. 73, 5.
        In a good sense: hujus disputationibus et exagitatus maxime orator est et adjutus, incited, urged onwards, Cic. Or. 3, 12.
        Of abstract objects: in tali tempore tanta vis hominis leniunda quam exagitanda videbatur, Sall. C. 48, 5; Tac. A. 4, 12.
        1. b. Transf., to stir up, excite the passions themselves: ne et meum maerorem exagitem et te in eundem luctum vocem, Cic. Att. 3, 7, 2; tristes curas, Luc. 8, 44: furores immiti corde, Cat. 64, 94.